Avontuur Twee: Berlijn.

Hallo allemaal,
Het is alweer een paar weken geleden dat ik mijn laatste verslag heb geschreven. Maar ik was dan ook twee weken thuis bij mijn man (oh, wat klinkt dat nog steeds raar) en kat. Daar heb ik lekker de feestdagen met vrienden en familie doorgebracht. Het was een erg fijne periode, maar Berlijn zat er ook aan te komen. En dat hing toch een beetje als schaduw boven deze dagen. Opnieuw voor drie maanden weg, en dit keer naar een land waarvan ik de taal niet zo goed spreek. Dat maakte het voor mij toch wel weer spannend om te vertrekken.

Maar goed, op zaterdag 3 januari ben ik dan toch maar op de trein gestapt richting Berlijn. Michel was zo lief om nog mee te reizen tot Amsterdam Centraal, maar daar moesten we toch echt afscheid nemen. Daar heb ik toch wel weer een paar traantjes weggepinkt (lees: tranen met tuiten gejankt). De trein reis ging goed, hij reed op tijd en alles. Er was alleen geen bord Bistro aanwezig, slechts wat basis verkoop vanuit een coupé. Deze werd alleen pas in Hannover bevoorraad, dat is ongeveer halverwege de reis. Dus de hele ochtend moest ik het doen met wat ik mee had, op zich ging dat natuurlijk wel. Maar ik had zin in een warme kop thee.
Ik was wel heel erg blij dat ik een stoel had gereserveerd, want er moesten nog al wat mensen halverwege de reis hun stoel afstaan aan anderen, die wel gereserveerd hadden. En vanaf Hannover waren de meeste stoelen bezet, van Hannover naar Berlijn is nog ongeveer 3 uur. Je zal het maar moeten staan!!!
Bij Berlin Hauptbahnhof ben ik met het openbaar vervoer verder gereisd naar mijn tijdelijke verblijf voor de eerste week. Dit was een kamer bij een collega van Sonja, mijn stagebegeleider. Vanuit deze kamer kon ik verder zoeken naar een kamer voor de rest van de 3 maanden.
Het was erg lief van deze collega. Vooral als je beseft dat ik in haar slaapkamer kon slapen voor deze eerste week. Daarnaast heeft ze er alles aangedaan om mijn verblijf bij haar zo aangenaam mogelijk te maken. Ik was echt een gast voor haar. Dat maakte het soms ook wat lastig voor mij, omdat ze mij in alles wilde ontzien. Ik ben haar nog steeds wel heel dankbaar voor alle hulp.

Voor dat ik naar Berlijn ging had ik al via een Duitse site wat kamers gevonden waar ik mogelijk terecht zou kunnen. Gedurende het weekend heb ik deze kamers bezocht en de verhuurders gesproken. Dit begon eigenlijk al direct op zaterdag avond. Dit zorgde voor een druk weekend en een spannend weekend. Welke kamer moet ik kiezen? Zullen ze voor mij kiezen? Ik ben bij de kamers natuurlijk ook niet de enige geïnteresseerde.
Uiteindelijk had ik op maandag middag het verlossende woord gekregen van een van de verhuurders: hij wilde mij wel als kamergenoot. Ik stond te springen in het atelier, zo blij was ik. Ik vond de kamer natuurlijk ook een goede keuze, alhoewel het niet mijn eerste keuze was. Ik kon er alleen niet direct intrekken, dat kon pas op donderdag avond. PRIMA!!! Nu dat ik er een paar dagen woon, is het toch wel de beste keuze. Ik heb een gezellige huisgenoot, een redelijk grote kamer, hij heeft voor mij een queen size bed gekocht en wat nog ontbrak werd geregeld.
Alles is nu goed, behalve die verrekte Duitse kussens. Ze zien er gigantisch groot uit, maar als je je hoofd erop legt dan blijft er totaal niets van het kussen over. Alleen waar je hoofd ligt, dus je gezicht verdwijnt wel weer in het kussen als je op je zij ligt. Maar daarvoor is ook wel een oplossing te bedenken, een deken eronder voor de hoogte en accepteren.

Mijn stage, de hele reden dat ik in Berlijn ben, begon op maandag ochtend. Dit keer had ik wel een goed begin, mijn stage begeleider was wel op tijd aanwezig.... We hebben meteen samen een ronde gedaan in het museum wat de collectie van het Nabije Oosten betreft. Ook heb ik de oude ruimtes van de restauratoren en oude depots bezocht in het museum. Dat zijn best magische ruimtes, ze zitten onder het museum en hebben mooie gewelven. De nieuwe depots en werkplaatsen zitten nu op 5 minuten loop afstand van het museum. Deze heb ik ook deels bezocht, opnieuw vooral de delen die met het Nabije Oosten te maken hebben.
Even ter verduidelijking, het Nabije Oosten is het gebied waar Irak, Iran en Syrië onder andere zijn.
Het gebouw waar de nieuwe depots en werkplaatsen in zijn gehuisvest is 2 jaar oud. En ja, het lekt er. Dit is al het derde gebouw dat (redelijk) nieuw is en dat problemen heeft met lekkages. Het lijkt wel of architecten niet weten wat water is en wat ze er tegen moeten doen. Alle drie de bij mij bekende gebouwen zijn ook allemaal verbonden aan musea. Ik voel een trend aan komen.
Een van de andere twee gebouwen met die probleem is het ateliergebouw van het Rijksmuseum. Deze twee gebouwen lijken ook op een andere manier veel op elkaar. Ze zijn allebei klinisch WIT, en dan bedoel ik ook echt WIT. De plafonds, muren en vloeren zijn allemaal dezelfde kleur wit en er hangt of staat nog niet veel om dit te doorbreken. Volgens de architect moeten de mensen en spullen de kleur geven. Dat helpt niet zoveel als je de enige in de gang bent...
Bij het ateliergebouw van het rijksmuseum is de situatie iets beter, daar hangen tenminste al posters aan de muren en zijn er ook ramen die wat meer kleur vanuit de achterliggende ruimtes doorlaten.
Oplossing voor mijn stageplek: een zonnebril opzetten!!!
Maar laat ik daar maar niet te veel op door gaan. De stage is tot nu toe een hele verandering van die in Londen. Een aardige stagebegeleider, één object in behandeling, een andere plaats om te pauzeren, andere mensen om mee te praten tijdens de pauzes, een wc die niet tegelijkertijd garderobe en opslag plaats is. Heerlijk!!! Het enige wat ik mis is het park in de omgeving om even een wandeling te maken, maar het weer is tot nu toe nog niet al te best geweest. Dus die wandeling was er toch niet van gekomen.

In de avonden heb ik nog niet zo heel veel uitgespookt, behalve wat Duitse tv kijken. De Duitsers synchroniseren alles, er is helemaal niets Engels op de tv. Het kost dus iets meer moeite om alles te volgen.
In het tweede weekend heb ik wat meer van Berlijn gezien. Een supermarkt, een IKEA, een museum en de omgeving van mijn nieuwe adres. Tja ook in Berlijn hebben ze IKEA het is een wonder, dat wilde ik dan toch ook maar even van binnen bekijken. Het is wonderschoon en echt het bezoeken waard. En erg handig als je merkt dat je kamer aan een aantal gemakken ontbreekt (een nachtkast, lamp). En het is ook nog op loop afstand. Gewoon weg briljant.
Naast dit bezoek aan IKEA heb ik zaterdag ook in de omgeving van mijn adres rondgelopen. Een beetje kijken wat er allemaal in de buurt is enzo.
Op zondag heb ik lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan in de ochtend. In de middag ben ik richting de Museum Insel gegaan. Dit is het eiland dat wordt omgeven door de rivier de Spree en een zijkanaal. Op dit eiland staan de vijf belangrijkste musea van Berlijn die samen ook behoren tot wereld erfgoed. Ik ben naar het Neues Museum gegaan, dat zo heet omdat het een aantal jaar later is gebouwd dan het Altes Museum. Ik heb hier de hele middag doorgebracht, wat misschien iets te veel van het goede was. De laatste galerijen heb ik niet meer echt objecten bekeken.
Het museum is zeker een bezoek waard. Het is heel indrukwekkend hoe ze de geschiedenis van het gebouw tonen. Het museum was tot 2003 een ruïne uit de tweede wereld oorlog en de architecten hebben de oude delen in het nieuwe gebouw geïncorporeerd. De objecten zijn ook mooi om te zien, hoor.

Nou dit was het dan weer voor deze week. Vanaf nu kunnen jullie weer elke week genieten van mijn belevenissen in Berlijn. Als jullie het tenminste nog interessant vinden...
Bis bald
Ingeborg