Duitse geschiedenis op het programma
Door: Ingeborg Wessels-Laanbroek
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
22 Maart 2015 | Duitsland, Berlijn
En weer is er een week voorbij en dus tijd voor een verslag vanuit Berlijn. Op mijn stage gaat alles redelijk voorspoedig. Mijn grote object is nu ook definitief klaar, daar kan pas verder aan gewerkt worden als de rest van de onderdelen van het object ook behandeld is. Het is best fijn dat dit is afgerond, maar wat dan te doen.... Nou mag ik ook enkele andere onderdelen van het object behandelen, maar dat is enkele dagen werk. Op dit punt heb ik een minpuntje van deze stage ontdekt, waar het voor de rest geweldig was. Ze zijn niet zo gemakkelijk met het geven van nieuw werk, daar moet je toch wel bijna om zeuren. Maar ik heb nu tenminste weer een nieuw kleitablet onder behandeling. Gelukkig, want om nou nog 1,5 week duimen te draaien, zou een minder einde zijn geweest van een leuke stage.
Het weekend leek deze week een dag eerder te beginnen dan normaal. Vrijdag was een rare dag. Vanuit Berlijn was een gedeeltelijk zonsverduistering te zien. Dit is een goede manier om NIET te werken. Wat dus iedereen ook gretig aangreep, iemand had nog twee speciale brillen uit 1999, toen de totale zonsverduistering in Duitsland te zien was. Dat zijn toch rare brillen, je ziet echt helemaal niets... Behalve als je naar de zon kijkt. Dus ideaal. In de middag ben ik met Jacob, de andere stagiaire, naar de Alte National Galerie geweest. Er is daar een tijdelijke tentoonstelling van schilderijen van Maori mensen. Nou heb ik echt HELEMAAL niets met schilderijen, maar deze leken me toch wel interessant. Vooral omdat ze dus een andere cultuur weerspiegelden. Het zijn echt helemaal mooie schilderijen van Maori in vooral traditionele kleding. De gezichten zijn zo goed gedaan dat het wel foto's lijken, maar de rest is dan weer duidelijk getekend. De aandacht gaat echt naar die gezichten. Na deze culturele uitstap hebben we nog wat gedronken bij een restaurant in de buurt. Dus een goede afsluiting van de werkweek...
'S avonds was het weer tijd voor Korfbal. Het was weer lachen, gieren, brullen. Als het alleen maar zo kon zijn in Nederland, zou ik het zo weer oppakken. Maar dat is op de een of andere manier niet mogelijk. Jammer. Na de training weer wat gedronken. Super gezellig.
De natuur vond dat het weer tijd was om de plantjes water te geven na een lange tijd van mooi weer, het regende. Een mooie gelegenheid dus om nog maar eens een museum op te zoeken. Er stond er nog een op mijn lijstje: Deutsches Historisches Museum. In Londen had ik al een voorproefje gehad bij een tijdelijke tentoonstelling in het Britisch Museum. Dit was echter een beperkte tentoonstelling. Dit museum geeft een iets uitgebreider geschiedenis. Slechts iets uitgebreider. Je kan er zo 5 uur doorbrengen en nog niet alles gezien hebben.... Het laatste deel, de tijd na WW II, heb ik maar overgeslagen. Dat is iets wat ik al bij vele andere musea heb gelezen en gezien.
Wat zeker het bezoeken waard is, is het restaurant. Ik heb daar zo ongelooflijk lopen smikkelen van een Mozart-Torte. Normaal schrok ik alles zo snel mogelijk op, maar van deze heb ik echt zitten genieten. Chokolade met groene marsepein taart, HEERLIJK. Alleen misschien een beetje groot, de eerste 4 uur hoefde ik niet meer te eten...
Op zondag was het weer helemaal omgeslagen. Heldere lucht, zon en een ijzige wind. Goed weer om wat rond te lopen. Maar doelloos lopen is niet aan mij besteed. Dus wat zou een mooi doel zijn in Berlijn... Behalve een wandeling langs de muur lopen. Nou ja, niet de hele muur, dat ding was 130 kilometer lang. Dit was iets wat al veel langer op mijn lijstje stond en ik had dus ook al een mooie kaart in mijn bezig waarop de muur stond aangegeven binnen de S-Ring van Berlijn. Dat leek mij een goede afstand om te lopen, 30 kilometer. Het is een mooie route door Berlijn, met een lugubere oorsprong. Overal zijn muurresten, muurmusea en monumenten voor gesneuvelde vluchtelingen. Maar er was ook een leuke vintage vlooienmarkt, die ik maar even bezocht heb.
Uiteindelijk heb ik niet de hele afstand gered. In heb ongeveer 20 kilometer gelopen en hier en daar een kleine uitstap gemaakt om monumenten of musea wat meer aandacht te geven. Mocht ik ergens de komende twee weken nog tijd over hebben, kan ik de laatste 10 kilometer nog afleggen.
Dat was het weer voor deze weer. Op naar de voorlaatste week van mijn stage. Het einde is inzicht mensen...
Tschüss Ingeborg
-
26 Maart 2015 - 21:32
Hella En Fred:
Namens ons beide nog een goede en gezellige laatste stage week toegewenst.
We hebben genoten van je verslagen.
Maar vinden het fijn als je straks weer lekker in Uitgeest bent bij je man en kat.
Lieve groetjes van ons beide en een pootje van Jessy en Krelis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley